Hij ziet er toch uit als een echte vogelaar. Jammer dat hij geen ringbaardje heeft laten staan, want hij zou zo kunnen aanschuiven bij de baardmannetjes (Nico de Haan en Hans Dorrestijn). De uitstraling heeft onze Ron Sluijs zeker.
Vogelexcursie Waterleidingduinen
16 mei 2018
Het is een ongebruikelijk uitje voor Novavita; het is ook een ongebruikelijk tijdstip om op te staan. De wekker om 06.30 uur. Gelukkig hebben we zo’n wekker, waarbij je verschillende geluiden kunt inschakelen die je wakker maken. “Zet vanavond de vogelgeluiden maar aan, dan worden we morgen in de juiste stemming wakker”. En inderdaad ontwaken we de volgende ochtend vroeg door het gekwetter van verschillende vogels met op de achtergrond een koekoek. Snel op, gordijnen open en een schitterende dag dient zich aan.
Om 8.00 verzamelen we bij ingang Panneland in Vogelenzang. We zijn met een groep van 16 personen en weldra voegt onze gids, Steven Wytema, zich bij ons. Hij heeft een kist vol verrekijkers bij zich, zodat ieder van ons met een kijker op pad kan. Zelf is hij bepakt en bezakt met een enorme telescoopkijker op statief, alsmede een fototoestel met een toeter van een lens, een gewone verrekijker en een tablet. Na een kort welkomstwoord over zijn activiteiten (zie www.jizzbirding.nl) en het belang van een goede vogelgids gaan we op pad. Nog geen 100 meter verder houden we stil; rondom ons een kakafonie aan vogelgeluiden. Onze gids hoort wel acht verschillende vogels, maar deze leek heeft al moeite de verschillende geluiden van elkaar te onderscheiden. We krijgen direct de belangrijkste les van vandaag voorgeschoteld:
vogelspotten doe je door eerst te luisteren en dan pas te kijken
Onze gids hoort spechten, vinken, mezen, maar ook een boomleeuwerik. Daar gaan we naar op zoek. Op een duintopje staan we met zijn allen te turen naar de boom- en struiktoppen in de hoop de vogel te vinden; we horen hem wel, maar zien hem niet. Plotseling ontdekt de gids hem: recht boven ons, hoog in de lucht, voert de boomleeuwerik zijn show met prachtige muziek op. We vermaken ons prima: met de verrekijker is een grote bonte specht een aantal minuten goed te volgen; een koolmeesje vliegt af en aan naar zijn nest in een boomstronk. Onze tweede gids meldt zich en de groep wordt gesplitst. De twee groepen wandelen hetzelfde rondje, maar in tegengestelde richting.
We lopen door een prachtig gebied en aan de geluiden te horen barst het hier van de vogels, maar ze te zien krijgen is een heel ander verhaal. De gids hoort een gekraagde roodstaart; niets te zien en heel even bekruipt me het gevoel: dat kan hij wel zeggen, maar……. Dan laat hij op de tablet de afbeelding van de gekraagde roodstaart zien en ons ook zijn zang horen. En verdomd: precies hetzelfde als we in de natuur horen. Het vogeltje zelf krijgen we niet te zien. Wel zweven boven ons twee buizerds op de thermiek langzaam omhoog: een prachtig gezicht. Doorlopend (letterlijk en figuurlijk) vertelt de gids allerlei weetjes over vogels. Jongens wat weten die gasten veel van onze gevederde vrienden.
In het inundatiegebied, waar het water uit de Lek gezuiverd wordt, komen we de andere groep tegen. In dit gedeelte van de duinen krijgen we natuurlijk veel watervogels te zien: knobbelzwaan, fuut, waterhoen, meerkoet, kuifeend, canadese gans en blauwe reiger. Ook hoort de gids nog de kleine karekiet in het riet, maar we krijgen hem niet te zien.
Langzaam en steeds stoppend om te luisteren en te kijken, lopen we terug naar het vertrekpunt. Onze gids laat ons nog kennismaken met de vinkenslag, de typische zang van de vink; hij hoort nog de grauwe vliegenvanger, maar ook ditmaal: we kunnen hem niet ontdekken. Ook dit maal klopt het: op de tablet is de identieke riedel te horen. Het dwingt bewondering af. In dit pittoreske landschap welt ineens het beroemde gedicht van Jan Hanlo (1912-1962) bij me op:
De Mus
Tjielp tjielp – tjielp tjielp tjielp
tjielp tjielp tjielp – tjielp tjielp
tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp
tjielp tjielp tjielp
Tjielp
etc.
Daarmee komt deze ochtend tot een mooi einde.
Om 11.00 uur zijn we bij onze auto’s en fietsen terug. Een ervaring rijker en dat in een prachtig stukje natuur op een stralende dag. Wat wil je nog meer…….
PS Soms dwalen je gedachten weleens af. “Als ik excursieleider was geweest, had ik op een aantal strategische plaatsen wat opgezette vogels neergezet, die je dan op gepaste afstand met je verrekijker kon bekijken”. De deelnemers zouden zo meer vogels te zien krijgen. “Dat ze zo stil blijven zitten, mijnheer,komt door de warmte; zo verspillen ze geen energie”. Maar alle gekheid op een stokje: vaak is luisteren mooier, dan zien!
In het verslag heb ik aangegeven dat de gidsen een app gebruiken om de vogels te laten zien en horen. Dit is de digitale versie van de ANWB Vogelgids: www.collinsbirdguideapp.com
Voor Android: https://play.google.com/store/apps/details?id=com.natureguides.birdguide
Voor Apple: https://itunes.apple.com/gb/app/collins-bird-guide-ultimate/id868827305?mt=8
Huub Oostendorp