Novavita

Fietstocht Gooi en Vechtstreek

23 augustus 2022

Het is ditmaal Gert Wenning en zijn vrouw die ons meenemen op een door hen uitgezette fietstocht. Met z’n twaalven trekken we erop uit op een stralende dag met nauwelijks wind; een fantastische fietsdag.

De tocht blijkt er één vol afwisseling te zijn. Historische en pittoreske plaatsen: Muiderslot, Muiden. Naarden Vesting, Weesp, maar ook prachtige landschappen zoals het IJmeer, De Bussumerheide, de prachtige plassen van Ankeveen, de Spiegelplas en langs de schilderachtige Vecht. Zelf vind ik het leuk door de statige, lommerrijke lanen van Bussum te fietsen.

Onderweg hebben  we zowel koffie gedronken als de lunch gebruikt op een mooi terras aan het water.

Kortom het is een luisterrijke dag geweest en we bedanken Gert en zijn vrouw. De volgende route wordt verzorgd door Aad Damiaans; ik heb begrepen dat hij een deel van de Waterlinie route bij Hoofddorp wil fietsen. Ik kijk er nu al naar uit.

Huub Oostendorp

Het idee voor een excursie rond de noord-Zuidlijn ontstond in 2018 toen we met de metro reisden van het centraal Station naar het Rijksmuseum (de excursie over de architect van deze gebouwen: Cuypers). Kort nadien verkocht een neef van me zijn woning in de Amsterdamse Pijp voor een astronomisch bedrag en een kennis betrok voor veel geld een appartement in ‘booming’ Amsterdam Noord. Beiden refereerden aan de nieuwe metrolijn die voor een geweldige oppepper voor de stad had gezorgd. Zo kwam het idee voor de excursie: de Noord-Zuidlijn en de impact ervan op de stad Amsterdam tot stand. Over de gids voor deze excursie hoefde ik geen twee seconden na te denken: Suzanne Roelofs. We vonden haar al steengoed bij die excursie over Cuypers en toen ik haar benaderde met dit nieuwe idee was ze direct enthousiast. Direct droeg ze bouwstenen aan om de excursie inhoud te geven en toen………… kwam Corona en bleef het idee anderhalf jaar op de plank liggen.

Eindelijk is er nu weer veel mogelijk, zodat we nu de eerste excursie in het hopelijk post-corona tijdperk kunnen houden. Gelukkig blijkt een groot aantal leden, 23 deelnemers in totaal, mee te willen gaan en dus is het op 21 september zover.

Voor mij persoonlijk is het ook nog bijzonder; 46 jaar gelden was ik actief betrokken bij het verzet tegen de eerste metrolijn van Amsterdam tijdens de zogenaamde Nieuwmarktrellen. Bij de aanleg van de eerste lijn wilde men een groot aantal goede woningen (vooral in het Nieuwmarktgebied) slopen om de bouw van de metro mogelijk te maken. Bovendien moest er ook nog een vierbaans autoweg door de Nieuwmarktbuurt komen. Resultaat: er is veel in de historische binnenstad gesloopt, maar verdere metroplannen zijn afgeblazen en de autoweg is er nooit gekomen. Nu bij aanleg van de Noord-Zuidlijn via een tunnelboring een lijn is aangelegd is er nauwelijks verzet geweest of het moest zijn tegen de hoge kosten (later tegen de verzakking van woningen aan de Vijzelgracht). Ik kon dus met onbekommerd gemoed aan de excursie deelnemen.

Om 10.00 uur verzamelen we ons in het Alab gebouw in Amsterdam Noord. Het Alab behoort samen met het Adam gebouw en de voormalige kantine tot de drie overgebleven gebouwen van het voormalige Shellcomplex pal aan de overkant van het IJ achter het Centraal Station. Daar verrijst verder op het terrein, dat Overhoeks genoemd wordt, een complete woonwijk. Tientallen appartementen gebouwen, de een nog fraaier dan de andere, zijn of worden er gebouwd. Suzanne maakt met ons een wandeling door het gebied. En zoals we van haar gewend zijn: ze weet alles van de gebouwen, de architecten, hun inspiratiebronnen, de gebruikte materialen, de hoeveelheid appartementen per gebouw, hun huur- of koopprijs en noem maar op. Heerlijk in het zonnetje wandelen we door het oeverpark (met daarin een iepenaboretum waarin tientallen verschillende soorten iepen staan) langs het IJ , met een fantastisch uitzicht op het water en de stad aan de overzijde, naar het meest iconische gebouw van het gebied: Eye, het filmmuseum. Ik vind het een prachtig gebouw, vanuit iedere hoek ziet het er weer anders uit.

Rond 12.00 uur nemen we de pont naar het C.S. om van daaruit de reis met de metro voort te zetten naar Zuid. Onderweg stappen we uit op station Rokin om een rondje met de roltrappen van beneden naar boven en terug te maken. Waarom? Tussen de roltrappen zijn grote vitrines gemaakt met daarin duizenden archeologische voorwerpen die men tijdens de aanleg van de lijn heeft gevonden.

Omstreeks 12.30 uur komen we aan op Zuid. Wat een drukte!!!! We arriveren tijdens de lunchpauze en duizenden werknemers van de giga-kantoren in het gebied genieten in hun pauze van het mooie weer. We wandelen eerst naar de noordzijde van het station naar het World Trade Centre, dat momenteel drastisch wordt gerenoveerd. Op de begane grond staat een maquette die de ontwikkeling van de Zuidas duidelijk laat zien: de huidige bebouwing en de geplande bouwwerken worden aangegeven en bovendien zie je dat het tracé van de A10 en het spoor ondergronds gaat. Ook het station Zuid gaat ondergronds. Voordat we het gebied verder verkennen krijgen we eerst lunchpauze. Over eetgelegenheden hebben we hier niet te klagen. De zogenaamde plinten van al die hoogbouw zijn volgestouwd met allerlei eetgelegenheden., waar het op deze zonnige dag stampdruk is.

De Zuidas is uitgegroeid tot het internationaal georiënteerd zakendistrict van Amsterdam met spectaculaire hoogbouw. Het gebied ligt ideaal: dicht bij de binnenstad, vlakbij Schiphol, naast het grootste congrescentrum van de stad, de RAI, uitstekende verbindingen, bijvoorbeeld met de havens van Rotterdam en twee grote kenniscentra naast de deur: de Hogeschool van Amsterdam en de Vrije Universiteit.

De bouw van de hoofdkantoren van de ING en de ABN-AMRO (in het contract met de Gemeente Amsterdam is bedongen dat hun toren de hoogste van het gebied moet blijven: over apen op de rots gesproken) vormen de start van een spectaculaire ontwikkeling. Talloze internationale bedrijven zijn hier inmiddels gevestigd. Opvallend is dat de gemeente Amsterdam internationaal gerenommeerde architecten heeft uitgenodigd om een gebouw te realiseren, waarin dan later een bedrijf in gehuisvest wordt. Het gebied is verdeeld in verschillende wijken en wij hebben na de lunchpauze een wandeling gemaakt door het hart van het gebied: de wijken Mahler en Gershwin.

Het ene na het andere spectaculaire gebouw krijgen we te zien. En Suzanne weet over ieder gebouw het een en ander te vertellen. Wie is de architect, wat had de architect voor ogen,, wat inspireerde hem (van de zeilen van een schip tot het silhouet van een passagiersschip, van de Amsterdamse school tot de steentjes van Dudok)? We wandelen eerst door de wijk Mahler, waar alle grote kantoren gevestigd zijn en vervolgens door Gershwin waar de grote woontorens staan. Koopprijzen rond de 10.000 Euro de vierkante meter.

Het meest spectaculaire gebouw bewaart Suzanne voor het laatst. Het gebouw Valley is in aanbouw en ziet er werkelijk futuristisch uit: op elkaar gestapelde en verschuivende blokken, die samen grote woontorens vormen. Deels zijn ze bekleed met glasplaten die de omgeving weerkaatsen. De bedoeling is dat er straks op de balkons hoge beplanting komt, zodat er als het ware een verticaal park ontstaat. Geweldig. Het gebouw was zelfs al op de tekentafel al iconisch, zo bijzonder, dat de gemeente Amsterdam vermoedde dat het een groot speculatieobject zou worden. Vandaar dat de gemeente heeft besloten dat er uitsluitend sociale huurwoningen in komen. En de architect: Heyligers Design, je weet wel van de Markthal in Rotterdam.

Rond 15.45 uur komt er aan deze excursie een einde. Suzanne bedankt en ik weet zeker dat de deelnemers volgend jaar graag weer een keer met je op stap willen gaan. Je gaf zelf al een suggestie: het NDSM-terrein in Amsterdam Noord. Ik ga het proberen op de agenda te krijgen.

Huub Oostendorp

Haarlem: Rondvaart en St. Bavo

Een boottochtje en een rondleiding met oud collega’s die na hun pensionering boeiende bezigheden hebben gevonden als rondvaartkapitein, als stadsgids of gids van de St. Bavo. Ze namen ons mee in hun enthousiasme.

Rondvaart

Ernst Huitzing verwelkomde ons aan boord van een open sloep, zette een audiotour aan en voegde zelf informatie toe. Om dat keurig synchroon te laten lopen was soms best lastig, ook door commentaar en vragen. Er was namelijk nogal wat kennis en nieuwsgierigheid aan boord. Maar we  genoten van wat we hoorden en zagen, want wat is Haarlem interessant qua bebouwing en geschiedenis.  Veel hoogtepunten zoals de Bavo Koepelkathedraal van Joseph Cuypers waren goed te zien vanaf het water. De hele rondvaart was mooi. We gingen dan ook voldaan van boord.

Stadswandeling

Er was een spontaan intermezzo met een stadswandeling langs mooie hofjes, gildehuizen en brouwerijen. Sluip-door-kruip-door gingen we naar het mooiste hofje van Europa, waar we ons stil  hielden, slechts de vogels hoorden. Vervolgens langs Letters van Johan Enschede, over pleintjes, langs kerken en door de rosse buurt richting de Grote Markt.

Rondleiding St. Bavo

De lunch was voor bijpraten en voor onze gidsen om de rondleiding in de St. Bavo nog op te frissen. Emmy Meijer en haar collega-gids wisten veel van het gebouw, de historie, de oplossingen bij bouwproblemen, de gewelven en het orgel. Maar ook van kunst en geloof, van aardse zaken zoals verhalen rond knekels en grafplaten. Ze kenden allerlei mythes rond geloofsvoorstellingen maar ook rond profane zaken. Intussen konden wij de St. Bavo in ons opnemen. Het was Saenredam in het echt. Wat een mooie kerk.

Het was een heerlijke dag.

Ria Waal,

N.B. De lunch was om herinneringen op te halen. Met enkele oud collega’s van de Wenckebach mts gingen we tijdens de lunch terug naar Andere Tijden. We hadden het over vieringen, leerlingen, schoolfeesten, bier en baarden. Zo leuk om bijzonderheden op te halen. Er kon veel in andere tijden constateerden we.

Novavita naar het Dolhuys

Op vrijdag 29 april hebben vijftien Novavitalisten een uiterst boeiend bezoek gebracht aan het welbekende Dolhuys in Haarlem, tegenwoordig opererend onder de naam Museum van de Geest.

Deze nieuwe  naam doet het onlangs ingrijpend gerenoveerde museum alle eer aan. Onder de bezielende begeleiding van gids René van de Sande, ooit werkzaam als creatief begeleider in Psychiatrisch Centrum Duin en Bos in Castricum*, verkenden wij de verschillende, soms heel verrassende ruimten van het eeuwenoude gebouw. Ooit buiten de stadpoorten gelegen bood dit Dolhuys, voor die tijd, een veilige opvang voor de mensen die buiten de normale maatschappij leefden. Dat tegen betaling van een centje de “brave” burgers hen vervolgens mochten aangapen en zo een vermakelijk uurtje beleefden, was een bijkomstigheidje…  Uitgebreid vertelde René de geschiedenis van de opvang; de verschillende methoden die toegepast werden ter bevordering van (mogelijk?) herstel konden wij, met de kennis van nu,  met de nodige reserve  bekijken. Schedelmeting en  gloeiend-heetwaterbaden waren slechts kleine terzijdes in de soms wel heel drastische aanpak. Na een uitstekende koffie-met-punt genoten te hebben in de zonnige serre, konden wij met de  audio-toer op ons gemak de zalen nogmaals doordwalen. Een héél geslaagde ochtend, kortom, die zeer zeker uitnodigde voor een verdiepend vervolg.

@H

Tiffany Workshop

Na wat gedoe, zieke deelnemer, verwarring over betalingen, zorgen voor invallers, is het toch gelukt om voor de workshop van vandaag 7 deelnemers bij elkaar te krijgen. Zij komen vanochtend samen in het clubgebouw “Handen Ineen” in Heemskerk, Onze Novavita lid Wout de Reus is lid van deze hobbyclub en samen met de voorzitter begeleidt hij de deelnemers aan de workshop.

Zelf heb ik me niet opgegeven voor deze activiteit, maar omdat hij vlak bij mij in de buurt wordt gehouden, ben ik op de fiets gesprongen om even polshoogte te nemen. Dan kan ik ook mooi wat foto’s nemen om ook deze activiteit op onze website vast te leggen.

Ik tref in de werkruimte een bedrijvigheid van jewelste aan. Eigenlijk heeft niemand tijd om mij te woord te staan. Want de werkstukken vragen alle aandacht, van zowel de cursisten als de begeleiders. De meesten zijn in de laatste cruciale fase van het proces: het aan elkaar solderen van de verschillende onderdelen van het werkstuk. Enkelen zijn al klaar en ik zie zeer geslaagde zeilbootjes en kippen.

Ik neem wat foto’s en spoedt me weer huiswaarts. Zover ik het tijdens mijn korte bezoek heb ervaren, zijn de deelnemers enthousiast en genieten ze van deze leuke hobby: tiffany glas maken.

Huub Oostendorp

P.S. Ik kreeg van de organisator Wout de Reus nog een mailtje dat het een leuke dag is geweest met leergierige cursisten.  Hij stuurde ook nog een foto van het eindresultaat van de deelnemers en zeg nu zelf: dat ziet er toch prima uit!

We vonden het toch wel een eer dat we als oud-werknemers uitgenodigd werden voor het feest van 25 jaar Nova. Natuurlijk hebben we met het argument: we hebben meegeholpen het Nova College op te bouwen, zelf om deelname aan het feest gevraagd. Maar dat ons verzoek gehonoreerd werd, doet ons goed.

Hoewel wij vanaf 17.00 uur welkom waren, werd de middag ervoor voor het huidige personeel al gevuld met speeches, gesprekken en workshops. Binnen de enorme glazen hal op het voormalige Floriade terrein in Vijfhuizen, waren verschillerende compartimenten gecreëerd. Een plenaire zaal, verschillende ruimtes voor de workshops, een feest- en eetzaal en een zogenaamd nostalgisch café, waar wij de oudgedienden konden ontvangen.

Zo’n 80 leden van Novavita hadden te kennen gegeven te komen en ze werden verwelkomd door Hans Snijders, Ed van den Berg en onze voorzitter Ton Beemster. Zoals gebruikelijk op dit soort bijeenkomsten waren er ook een paar korte speeches. Huub Oostendorp, de vertrekkende voorzitter, schetste de ontstaansgeschiedenis van Novavita en Ton Beemster ging op de nabije toekomst van onze vereniging.

Het is altijd weer een feest om elkaar terug te zien en de stemming zat er direct goed in. Rond 17.30 kwam er een einde aan de bijeenkomsten van het personeel en mengden wij ons met hen. Zo kwamen we weer veel oude bekenden tegen. Reuze gezellig allemaal. We begaven ons met z’n allen vervolgens naar de eet- en feestzaal. Daar stonden aan de zijkanten verschillende foodtrucks en drinktentjes opgesteld, waar een ieder naar eigen voorkeur zich kon laven. Zo’n duizend feestgangers maakten daar druk gebruik van.

Rond 19.30 uur begon het feest. Een band met frontman Charly Luske had weinig moeite om de beentjes van de vloer te krijgen. Voor veel oudgedienden, die kwamen om gezellig bij te kletsen, was het geluidsvolume veel te hoog en ze zochten een rustig plekje om verder te praten. Tegen 22.00 kwam het feest ten einde, maar veel oud-collega’s waren toen al naar huis. Voldaan, want het is goed contact te houden met je collega’s. Het was een prima feest.

Huub Oostendorp

Jaarvergadering 2021

21 oktober 2021

De vorige jaarvergadering, die van 2020, hebben we noodgedwongen overgeslagen. Door de corona-maatregelen is het vorig jaar niet gelukt om in zo’n grote groep bijeen komen. Maar gelukkig is het dit jaar wel mogelijk. De vergadering kunnen we  houden in de Mug. De prachtige multifunctionele ruimte, nieuw gebouwd op het middenterrein van de locatie op de Zijlweg.  En uit de hoge opkomst blijkt wel dat veel mensen het leuk vinden om elkaar weer eens te zien.  Maar liefst 68 leden zijn vandaag aanwezig. Natuurlijk zijn velen gekomen om de nieuwbouw op de Campus Haarlem te bewonderen, maar toch….

Huub Oostendorp heet alle aanwezigen van harte welkom. De oude secretaris (=figuurlijk), Dirk Ranzijn, bespreekt het jaarverslag van 2019 en de nieuwe secretaris, Aad Damiaans, dat van 2020. Huub neemt weer het woord.  Hij neemt afscheid van twee bestuursleden, t.w. Lenie de Fijter en Dirk Ranzijn; de eerste als bestuurlid; de tweede als secretaris. Lof komt hen toe en vooral Dirk krijgt een paar veren in zijn ….. voor zijn uiterst nauwgezette werk op het secretariaat. Vervolgens kondigt Huub het naderende afscheid van het Novavita Bestuur aan van Barbara Martens en van hemzelf. Met klem roept hij mensen op zich kandidaat voor dit bestuur te stellen. Gezocht worden een voorzitter, een penningmeester, een contactpersoon met het College van Bestuur, een websitebeheerder en een coördinator van de verschillende activiteiten. Deze taken kunnen verdeeld zijn over twee of drie personen.

Hierna krijgt de nieuwe voorzitter van het College van Bestuur, Florus Roelofsen, het woord om ons bij te praten over de stand van zaken in het College. In een uiterst helder betoog zet hij de kansen en uitdagingen van de verschillende locaties uiteen. Nu de Campus Haarlem zijn voltooiing nadert, moet het gedateerde Beverwijk nodig op de schop. Ook Hoofddorp, dat weliswaar nieuwere gebouwen heeft, behoeft een opknapbeurt. Een paar andere punten uit zijn speech: er moet meer concurrentie komen met de omliggende ROC’s om het leerlingenaantal op te krikken. Ook de Nova-cultuur -Florus spreekt van een familieverband- zal wat zakelijker moeten. Tot slot merkt Florus op dat het in zijn bedoeling ligt om de oud-medewerkers van het Nova College nauwer bij het College te betrekken. Hier ligt een mooie taak voor het nieuwe Novavita bestuur om dat verder uit te werken.

Dan is het tijd voor de rondleidingen. Het grote gezelschap wordt in tweeën gesplitst. De ene helft gaat met Jan Verbeek (zeg maar de bouwpastoor) naar het nieuwe gebouw, dat voor zorg en welzijn bestemd is. Het gebouw heeft de naam “Care” gekregen en het is waarlijk een juweel. Niet alleen een mooi gebouw, duurzaam en energiezuinig, maar ook op de inrichting is niet op een dubbeltje gekeken. Rondom me heen hoor ik opmerkingen in de trant van: “weet je nog wel op de Schoterstraat of de semipermanente bouw van de Wenckebach MTS”. Het moet toch voor leerlingen en docenten een genot zijn om hier te mogen leren en werken.

De andere helft gaat met Aad Damiaans (oud-docent bij Economie) mee naar de vernieuwde gedeelten van de oudbouw. Dit gebouw heeft trouwens de naam “Business” ontvangen. Op de 3^e en 4^e verdieping zijn forse verbouwingen uitgevoerd. Er zijn grote werkruimten gecreëerd  terwijl kleine lokalen, werkplekken e.d. glazen wanden hebben gekregen. Alles ziet er even mooi uit. Bij onze oudere groep docenten hoor je wel opmerkingen: “hoe zou het zijn als je hier les moet geven? Worden de leerlingen niet veel te veel afgeleid door alles wat er om hen heen gebeurt? Maar wellicht dat het went.

Als de gezelschappen terug zijn in de Mug hebben we nog een uurtje om met elkaar bij te praten. Onder het genot van een hapje en een drankje levert dat overal geanimeerde gesprekken op. Het is goed om elkaar weer te zien.

Monnikenpad

Een wandeling in groepsverband: wie had ooit gedacht dat ik daar nog eens aan zou beginnen. Want ik heb hier een flink jeugdtrauma aan overgehouden. Nu wil je natuurlijk weten, waarom? Welnu, in mijn late tienerjaren ben ik door mijn ouders om disciplinaire redenen naar kostschool gestuurd: naar het Canisius College in Nijmegen, dat onder bewind van paters Jezuïeten stond. Vooral in mijn eerste jaar, 1965, gold daar nog een streng regiem. Zelfs lijfstraffen hanteerden de geestelijken om de orde te handhaven Maar laat ik bij de les blijven, we hadden het over wandelen. Op “vrije” middagen (dat waren middagen dat er geen les was, maar geen middagen dat je vrij was) stond er voor mijn groep regelmatig een wandeling op het programma. We togen dan met een groep van zo’n 40 jongens onder leiding van twee paters op pad in Nijmegen en omgeving. Een zwartrok voorop, dan de jongens netjes twee aan twee in een rij en vervolgens weer een zwartrok achterop, zo trok een stoet door de straten van de Waalstad. Je begrijpt dat zo’n optocht altijd veel bekijks trok. Talloze opmerkingen werden ons naar het hoofd geslingerd, waarvan er eentje “daar gaan de paters met hun speelgoed” profetische waarde bleek te hebben. Ik schaamde me altijd kapot. Vooral als er meisjes stonden te kijken, liep ik met een rood hoofd gebukt verscholen in de groep. Een jeugdtrauma geboren.

En dan wandelen met 18 leden en een hond van Novavita. En weer éen voorop en één achterop: nu met gele hesjes. We vonden het beter de groep op de openbare weg  op deze manier te begeleiden. Maar dit keer gelukkig op vrijwillige basis. Op een ideale wandeldag in de lente liepen we deze cultuur-historische wandeling rond de abdij van Egmond.  De monniken hebben in de loop der eeuwen in hun strijd tegen het water hun sporen in het landschap nagelaten en daar is tot op heden veel van terug te vinden. In het begin van de wandelingen doen we de Adelbertusakker aan. Hier is rond 740 de monnik Adelbertus, een monnik uit de groep van Willibrordus, begraven. Nadat graaf Dirk I zijn gebeente rond 900 naar een klooster liet brengen, is op het oorspronkelijke graf een bron ontstaan. Aan het water dat hier uit ontspringt, kennen de gelovigen tot op de dag van vandaag een heilzame werking toe.

We bezoeken vervolgens de abdij. Een kleine tentoonstelling vertelt over de geschiedenis van deze roemruchte abdij met zijn grote verzameling handschriften. Rond 1100 bereikte de abdij haar hoogste bloei, toen honderden studenten uit West Europa hier kwamen studeren. Helaas is de oude abdij rond de slag om Alkmaar in 1673 door de Geuzen vernietigd. Midden vorige eeuw is de nieuwe herbouwd. Ook de kerk, met het nieuwe grafmonument voor graaf Floris I, hebben we bezichtigd.

Vervolgens zijn we het land in gestoken; over oude dijkjes en wallen, klauterend over hekken en hoge bruggen, tussen de grutto’s en kieviten, vergezeld door schapen met hun lammeren en genietend van de mooiste kleuren op de bollenvelden.

En wat is wandelen dan plezierig; je raakt aan de praat met de leukste mensen. Wat te denken van die mevrouw die alles van slakken weet. Die steeds achterop raakt omdat ze op zoek is naar lege slakkenhuisjes en die vervolgens in een blikje mee naar huis neemt. Hartstikke leuk, ik heb er weer wat van geleerd.

We zagen ook een robotachtig wagentje stapvoets over een akker met tulpenplanten rijden. Geen van ons had een idee wat dat karretje aan het doen was. Bleken er toch twee mensen in te zitten, die de hele dag (over deze akker deden ze 4 dagen) plant na plant controleerden, opdat er met de oogst niet één zieke bol tussen zou zitten.

Na de gras- en bollenvelden zijn we via de duinrand teruggelopen naar het beginpunt. Niemand van de groep kocht het noodzakelijke duinkaartje. Het blijven allemaal zuinige Hollanders. Er was er zelfs eentje die achteraf triomfantelijk uitriep: zo, mooi weer een Euro bespaard!

Voordat de groep uiteen gaat, deels huiswaarts, deels lunchen in het aanpalende restaurant, legt Ton Beemster de bedoeling van de wandelclub van Novavita nog eens uit. Ik weet zeker dat de club een succes gaat worden. De start was in ieder geval fantastisch.

Huub Oostendorp

Fietstocht in en rond Haarlem
17 augustus 2021

Eindelijk…. eindelijk weer eens een activiteit van Novavita. Bijna een jaar hebben we door de Corona epidemie niets kunnen doen, maar nu wanen we ons , beschermd door de prikken, weer veilig genoeg om met elkaar op stap te gaan. Onze laatste activiteit was in september 2020, een wandeling door de vijfhoek in Haarlem. En nu 11 maanden later staat een rondje op de fiets door Haarlem en omstreken op het programma.
Een klein gezelschap van 10 deelnemers waagt zich onder een loodgrijze hemel aan een tocht van 35,9 km. Startpunt is de locatie aan de Zijlweg. Ik dacht dat het daar nu tijdens de vakantie lekker rustig zou zijn, maar niets is minder waar. Er wordt weer volop gebouwd. Zijn het zorggebouw en de Mug net klaar, is nu de uitbreiding van de horeca-afdeling aan de beurt. De vleugel wordt aan de pleinkant uitgebouwd, zodat de praktijklokalen aanzienlijk groter worden.
De fietstocht is uitgezet door Aad Damiaans en voert ons langs vele bekende en onbekende plekken in de omgeving. Ik dacht dat ik die omgeving behoorlijk goed kende, maar ik blijk een typische knooppunten-fietser te zijn. Die routes voeren ook wel langs de mooiste punten, maar naar nu blijkt, laten die ook veel verborgen pareltjes liggen. Nou, Aad weet ze wel te liggen en heeft ons op sleeptouw genomen om ze te laten zien. In ons gezelschap hebben nog een drietal mensen een gewone fiets (de rest reed met elektrische ondersteuning) en omdat er naast de continue dreiging van regen ook een behoorlijke wind staat, verdienen zij een compliment.

Aad kent Haarlem en zijn omgeving op zijn duimpje. Via allerlei kruip- en sluipwegen leidt hij ons over fietspaden, park- en bospaden en vele binnenwegen rond. Em hij vergist zich niet eenmaal in de route. Het mag toch wel een mirakel heten, dat je op deze tocht van ruim 35 km. slechts twee keer een stoplicht tegen komt. En dat in zo’n stedelijke omgeving. In een ruime lus fietsen we via Overveen, Bloemendaal, Santpoort-Zuid, Spaarndam naar de Zoete Inval voor een koffiepauze (tip: ze serveren daar heerlijke taartjes). Onderweg houden we verschillende malen halt, zodat Aad ons in alle rust het een en ander kan vertellen. Want naast de wegen, kent Aad ook de geschiedenis van Haarlem goed. Leuk om zo geïnformeerd te worden en welkom bij sommigen om weer even op adem te komen.

Helaas begint het na de koffiestop te miezeren en licht te regenen. We steken ons in onze regenkledij en fietsen onvervaard verder. Langs de Ringvaart, de Meerwijkplas, de Molenplas naar het Spaarne en vervolgens met het pontje over en langs het beroemde complex van architect Van Loghem Tuinwijk Zuid. De route voert verder door de Haarlemmerhout naar Aardenhout en via Elswout terug naar het Nova College aan de Zijlweg.
We zijn nu ook verlost van de mythe dat het bij de uitstapjes van Novavita altijd goed weer is. Ditmaal komen we kletsnat, maar voldaan terug op ons uitgangspunt. Blij dat ons eerste post-corona uitstapje zo goed verlopen is en opgelucht dat we heel snel onder een warme douche zullen staan.
Dank je wel Aad!

Huub Oostendorp
.

Hans Snijders

Vanmorgen hebben we het boekwerk “Een Pluim voor Hans” aangeboden aan de vertrekkende voorzitter van het College van Bestuur, Hans Snijders. Vorige maand hebben jullie allemaal een mailtje ontvangen, waarin we jullie vroegen een schriftelijke pluim te schrijven. Bijna 50 leden hebben hier gehoor aan gegeven en ieder heeft dat op zijn of haar eigen manier gedaan: van een enkele zin tot haast een novelle. Dat geeft een zeer gevarieerde inhoud. Alle bijdragen zijn door Barbara Martens verwerkt tot een pluimpagina per persoon en dat in allerlei verschillende kleuren. Al met al levert dat een fraai ogend boekwerk op.

Vanochtend om 11 uur zijn we door Hans ontvangen op het Bestuursbureau en tot onze verrassing was ook de nieuwe voorzitter aanwezig: Florus Roelofsen. In het introductierondje krijgen Barbara en ik voldoende ruimte om niet alleen onszelf voor te stellen, maar ook Novavita uitgebreid voor het voetlicht te brengen. Vervolgens stelt Florus zichzelf voor: hij presenteert zich als een gedreven m.b.o.-man die ruime ervaring in ons type onderwijs in Amsterdam en Leiden heeft opgedaan. Hij noemt het uniek dat er binnen ons College zo’n florerende club van oudgedienden bestaat. Ook zegt hij toe dat we op een verdere samenwerking kunnen rekenen.

Huub memoreert dat Hans lang en vaak intensief met veel leden van Novavita heeft samengewerkt en dat hij mede aan de wieg van Novavita heeft gestaan. Vandaar dat we graag iets bij zijn afscheid willen aanbieden en dat dat een pluimenboek is geworden. Vervolgens biedt Barbara het boekwerk aan.

Hans bladert het vluchtig door (uitgebreid lezen komt wel op een later tijdstip) en zegt het prachtig te vinden. Het doet hem goed dat zo velen iets voor hem gedaan hebben. Jammer dat in deze Coronatijd er geen groots afscheid georganiseerd kan worden, maar Hans heeft dezer dagen vele kleine (vaak online) afscheidsmomenten en het voelt goed dat Novavita daarbij aan kon schuiven.

Huub Oostendorp